خبرنگاران حق نسل من کجاست؟ - نوای پرنده پارسی

به گزارش بامداد شنبه خبرنگاران، در این یادداشت ربیعی با عنوان حق نسل من کجاست؟، آمده است: کوشش می کنم درباره انقلاب اسلامی به یک ابهام و یک پرسش بنیادین بین نسلی (یا میان نسلی) پاسخی در حد توان خود بدهم. این روزها رسانه های شناخته شده با تکیه بر اسناد آرشیوی به یغما رفته، سعی در جعل یک گذشته آرمانی پیشاانقلابی دارند و هم زمان با تقطیع بعضی از فیلم های عصر انقلاب می کوشند تصویری سراسر خشونت بار از تاریخ انقلاب القا نمایند. بازار تقطیع فیلم ها در این سوی ماجرا نیز به گونه ای دیگر داغ است...

حال آنکه برای اثبات اینکه به تعبیر دقیق رهبری، این انقلاب در هیچ معرکه، چه در مصاف با تروریسم برانداز و چه در جنگ، طرف شروعگر نبوده و همیشه پس از حمله دشمن از خود دفاع نموده اسناد بسیار از جمله انبوه تصاویر وجود دارد. ما می توانیم به عنوان مثال مناظره ها و مباحث آزاد آن عصر را نشان دهیم و به نسل کنونی به طور مستند بگوییم که عظیمان این جمهوری، همیشه پیشگام بحث آزاد با مخالفان بودند، می توان سطح رقابتی بودن و میزان آزادی و سطح مشارکت و پویایی و سرزندگی اجتماعی عصر پیروزی انقلاب در همان سال نخستین را نشان داد که به پیشرفته ترین دموکراسی ها پهلو می زد، می توان به یمن تصویر و سند افسانه دشمن ساخته برنامه و توطئه پیشین برای سرکوبگری را به روشنی ابطال کرد، و می توان به استناد تجربه زیسته سال های نخست انقلاب بطلان تئوری های توطئه درباره انقلاب را به سهولت اثبات کرد. اما این کارها چنانچه شایسته آن رخداد عظیم است انجام نمی گردد و به جای آن شاهد یک سلسله تصویرپردازی های یک سویه از انقلاب هستیم که ماهیت همگانی و به تعبیر امام خمینی همه با هم بودگی انقلاب را به سایه می برد.

ما امروز نیازمند روایتی از عصر انقلاب هستیم که رو به آینده داشته باشد و به این پرسش پاسخ دهد که از آن انقلاب باشکوه برای قرن جدید چه چیزی مانده است. پاسخ این پرسش که انقلاب برای آینده چه دارد، دقیقاً همراستا با پاسخ به سؤالی بنیادین است که این روزها زیاد شنیده می گردد، پرسشی ناظر بر اینکه انقلاب تصمیم یک نسل خاص بوده، بنابراین صندلی نسل های آینده در نسبت با این انقلاب چیست؟ این نسل ها چگونه می توانند آمال و آرزوهای خود را متبلور سازند؟

مهم ترین پرسش در این خصوص آن است که آیا انقلاب به وعده مشهور خود در منشور 12 بهمن 57 عمل نموده است و آیا حق هر نسل برای مشخص سرنوشت خود به رسمیت شناخته می گردد؟ اگر به این پرسش پاسخ دهیم معنای روشنی از نسبت انقلاب و قرن پانزدهم شمسی در اختیار خواهیم داشت. در حقیقت این پرسشی نیرومند است که بر اساس آن باید برای نسل جدید شرح داد: چگونه می توان در حین حفظ و محافظت از اصل جمهوری اسلامی، حق هر نسل برای مشخص سرنوشت خود را به رسمیت شناخت؟ آیا آن گزاره مشهور پدران ما چه حقی داشتند؟ که در حقیقت نقطه تولد یک ملت جدید در یک بعثت عظیم اجتماعی و انقلابی بود به قوت خود باقی است؟ چگونه؟

هیچ تضادی میان اصل پدران ما چه حقی داشتند؟ و اصل بقای نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد. انقلاب به وسیله به رسمیت شناختن اصل مشخص سرنوشت در راستا زمان می بالد و می پوید و به پیش می رود. آن گزاره در هر انتخاباتی، هر بار که یک ملت در یک سطح وسیع و تقریباً همگانی، با همه رنگ ها و فرهنگ های خود پای صندوق رأی می رود تجسد عینی می یابد. یعنی گزاره پدران ما چه حقی داشتند؟ با گزاره میزان رأی ملت است خویشاوندی عمیق گفتمانی دارد و از خاستگاه واحدی برمی خیزند.

نباید تسلیم گفتارهای غیرعلمی و رسانه های جهت دار شد که سعی می نمایند مفهوم براندازانه بر گزاره پدران ما چه حقی داشتند حمل نمایند. آنها می خواهند نسل جوان ما ندانند که مطالبه و ماحصل انقلاب 57 نهادهایی بود که به نسل های بعدی اجازه می داد مطابق با امکانات تدبیر شده در قانون اساسی و نهادهای دموکراتیک، شیوه حکمرانی را با نیازهای روز خود انطباق دهند. ثمره انقلاب با یک نظام سیاسی منعطف به نسل بعدی امکان داد که آزمون و خطا را نه بیرون از نظام سیاسی بلکه درون چارچوب های قانونی انجام دهند. اگر بتوانیم همین ظرفیت های هنگفت را به آگاهی نسل جوان برسانیم، می توانیم این جوانان را به راستا کشف مجدد سرمایه های انقلاب اسلامی و کاربست آنها در زندگی روزمره تشویق کنیم و اگر در این راه موفقیتی کسب نکنیم نسل های جوان را به دام قرائت هایی خواهیم انداخت که هیچ نسبتی با واقعیت های انقلاب و ریشه ها و پیامدهای آن ندارند.

هربار که یک نسل با اکثریتی بالای 70 درصد بر سر صندوق های رأی حاضر می گردد در واقع آن پرسش هم به طور طبیعی پاسخ خود را می یابد: تحقق اصل مشخص سرنوشت هر نسل توسط نسل حاضر، در یک نظام غیردموکراتیک و نامتکی بر انتخاب ملت، مفهومی جز براندازی ندارد، اما نظام های مردم سالار شیوه های تغییر و تحول و اصلاح پذیری خودشان را در قانون اساسی منعکس می سازند. هر نسلی در چارچوب آن قانون اساسی که ملت در آزادانه ترین انتخابات ها به آن رأی داده و متن نهایی آن را در یک همه پرسی آزاد تصویب نموده، می تواند و حق دارد سرنوشت خود را به شیوه دموکراتیک مشخص کند و این رخدادی است که در طول سال های اخیر بارها در بزنگاه های حساس تاریخ جمهوری اسلامی تکرار شده است.

این دستاورد عظیم البته نه بی نقص است و نه امر دست یافته و به سرانجام رسیده؛ بلکه دستاوردی است که با تکرار و اعمال خود، در واقع خود را کمال می بخشد و همچنان بازتولید می نماید. اکنون یک بار دیگر بر سر بزنگاهی جدید، باید با تکرار این حق و اجرای سازوکارهای دموکراتیک به استقبال قرن جدید برویم و انتخاباتی شایسته این قرن و درخور این نسل برگزار کنیم. هر انتخاباتی یک سرانجام و همزمان یک شروع است؛ سرانجامی بر جدال قانونی و مدنی درباره حق مشخص سرنوشت در مقطعی کوتاه و شروع جدال مدنی و قانونی دیگر برای آماده شدن جهت رقابت بعدی در مشخص سرنوشت. جدای از انقلاب معنایی و معنوی در سال 57، این سازوکار حیرت انگیز و معنابخش به حیات سیاسی، دستاوردی است که اگر نسل های جدید آن را بشناسند، با چنگ و دندان در صندوق های رأی برای حفظ آن خواهند کوشید.

حق هر نسل برای مشخص سرنوشت، برای آنکه هر نسل گرفتار انتخاب های پدرانش نگردد، در انتخابات دموکراتیک و مشارکت فعالانه در آن تجلی می نماید. این عظیم ترین میراثی است که انقلاب اسلامی برای نسل ها می تواند داشته باشد و ایشان را به سوی قرن آینده، به سوی زندگی بهتر راهنمایی کند.

bestcanadatours.com: تور کانادا | با تور کانادا سفر کنید، ویزای کانادا، تور کانادا ارزان، قیمت تور کانادا نوروز، بهار، پاییز، تابستان، زمستان را با ما تجربه کنید.